Bourtange was een zandrug in een onmetelijk moerasgebied, het Bourtanger Moor, en over die rug liep de enige begaanbare weg tussen de stad Groningen en de oosterburen. Geen wonder dat Diederik Sonoy en Willem Lodewijk daar een fortresse wilden. Ze leverden geen half werk: de stad Groningen maakt zich nog elk jaar vrolijk om de aftocht van de bisschop van Münster (Bommen Berend) in 1672. Bourtange heeft zich nooit onder de voet laten lopen.
De vesting, voor het laatst versterkt in 1742, heeft een redelijk bloei gekend door de combinatie van landbouw, handel, militaire activiteit en smokkel.